woensdag 25 januari 2012
Ladies and gentlemen, we've seen him!
Bulabulabulabulabulabulabulabulabulabulabu mensen, van harte welkom op de tweede blog van de dag (wat worden jullie toch verwend).
Bula bula bula, dat is het enige wat je hoort op het moment dat je Fiji betreedt (na overigens een mooie vlucht vanuit auckland naar nadi (fiji) waar we een nieuwe boeing 777-300 vliegmachine hadden met ipod/ipad aansluiting etc....lekker gemakkelijk).
Op het vliegveld werden we verwelkomd door de een driekoppige band die bij de uitgang van de slurf lekker stonden te jammen. De mannen liepen in rokken en alles was lekker relaxed, welkom op het eiland. Het was overigens niet echt koud in Nadi, net alsof je in een oven stapt waarin de nodige vochtigheid nog aanwezig is. Maar laat ik het niet te veel over het weer hebben, daar kom ik zo dadelijk nog even op terug.
Goed, na een kleine vertraging van ongeveer 45 minuten (fiji time...) werden we dan naar het hotel gebracht. Veel waar voor het geld want we hadden een zwembad, ontbijt, gratis internet etc. Wel lag het hotel/resort aan begin/einde van de landingsbaan dus de vliegtuigen kwamen zeg maar laag over. Maar het is geen druk vliegveld dus daar was nog wel overheen te komen. De volgende ochtend op tijd op om de bus te halen naar de boot die ons naar het bounty eiland zou gaan brengen. Maar inmiddels was het gaan regenen. En niet zomaar regenen, nee, als ze het hier over een bui hebben dan doen ze het meteen goed. Godsallemachtig wat een geweld, met bakken kwam het werkelijk uit de hemel, en dan ook nog gedurende een aantal uur. Het gevolg was dat we volledig nat werden zodra we naar het ontbijt gingen en daarna de bus in (na wat vertraging natuurlijk) waarbij we kniehoog door het water moesten waden van de ingang van het hotel naar de weg. Auto stonden ook onder water tot bovenkant wielen en moesten worden weggesleept.
Gelukkig waaide het niet hard dus maakten we ons niet veel zorgen over de boot. Ai, die aanname bleek niet helemaal correct want zodra de catamaran het ruime sop had gekozen ging het los. Hoosbuien en zware windstoten. De zee werd door de kapitein geduid als rough to very rough met als gevolg dat de boot als een dobber over de zee voer. Spectaculair want de vrije vallen na een hoge golf waren niet van de lucht. Niet alle opvarenden konden dit echter waarderen want al snel werden de zakjes uitgedeeld en gevuld door velen. Gelukkig, dankzij de prachtige wetenschap van farmacie, bleven wij hiervan bespaard maar desondanks werd het toch een erg bumpy ride en waren we blij dat we eindelijk konden overstappen in de kleine boot die ons over de lagune naar het resort bracht. Maar eenmaal in de onoverdekte kleine boot begon het weer te regenen en waren we wederom doorweekt. Gelukkig werden we geweldig ontvangen door het personeel van de resort, we kregen een mooie schelpen ketting om en een lekkere cocktail. Ons onderkomen, een bure, is een typisch fijiaans huisje met een hoog dak met stro erop, werkelijk prachtig. Lekker romantisch aangekleed met bloemen etc. De douche staat in principe buiten en wordt verwarmd door de zon dus het was wel belangrijk dat het mooi weer werd. Maar helaas, lang verhaal kort, het heeft diezelfde dag en de dag erna continue geregend en bijzonder hard gewaaid (maar het bleef wel rond de 30 graden). Het bleek dat er cycloon net onder fiji was doorgeschoven en we zaten nu in de staart ervan. Ongelofelijk hoeveel regen er kan vallen voor zo'n lange periode. Ook de wind was een echte storm, soms angstaanjagend. Vantevoren was ik benieuwd hoe een cycloon eruit zou zien, maar als alleen de staart dit al kan veroorzaken geloof ik het wel.
Onze relaxvakantie kreeg hierdoor toch wel een iets andere invulling dan vantevoren verwacht. We moesten of in het huisje blijven of in de gezamenlijke ruimte (met uitzicht op het strand) dus het was maar goed dat we voldoende boeken hadden meegenomen. Maar we werden goed verzorgd en het eten is echt voortreffelijk dus wat wil je nog meer. Het is trouwens ook een kleinschalig resort dus het is maar een kleine club mensen (20 ofzo) dus het werd wel gezellig.
Maar we laten ons natuurlijk niet zo snel uit het lood slaan, daarom hebben we de tweede dag de stoute schoenen (of ja, eigenlijk de snorkel) toch aangetrokken. En wat een paradijs onder water, zoveel kleurige vissen, het was net alsof je in een aquarium zwom. De hele familie Nemo hebben we gezien, echt hardstikke mooi. Het water was ook echt warm en daarom was het niet erg dat het regende en stormde. Hadden we toch nog een activiteit ondernomen :-).
De derde en laatste volledige dag begon wederom met veel wind en regen. Maar tijdens het ontbijt ontwaarde ik een klein beetje blauwe lucht dus dat gaf de burger hoop. En inderdaad, langzaam begon het op te klaren en hebben we snel een kayak in het water geduwd en hebben we rond het eiland gepeddeld. Echt heel mooi, witte stranden, palmbomen, mangrove, super heldere blauwe zee etc, het is niet voor niets dat op dit eiland de film blue lagoon uit 1980 is opgenomen! We hebben zelfs vliegende vissen gezien. De zon begon zelfs door te breken en dat heeft de rest van de dag geduurd zodat we toch nog op de valreep hebben kunnen genieten van het paradijsje waarin we ons bevinden. Alhoewel, op het moment van schrijven bevind ik me in een hangmat aan de zee in de zon maar begint het te druppelen en binnen twee minuten zijn we volledig omringd door een hoosbui inclusief onweer. Maar na 20 minuten klaart het alweer op, kijk, dat noemen we nu regentijd.
Ah, kijk, het menu van vanavond wordt ons weer persoonlijk gepresenteerd, nu nog even kiezen en worden we straks geroepen op het moment dat het het klaar. Hmmm, lekker he vakantieman.
Greetings from paradise!
PS Bula betekent hallo of welkom :-)
dinsdag 24 januari 2012
Flipper?
Na de gletschers van mt cook moeten we toch echt naar boven gaan rijden om ons schema niet te veel in de war te brengen dus het wordt een reisdag. We volgen een scenic route naar christchurch maar die was niet echt spectaculair (we zijn inmiddels ook wel erg verwend natuurlijk). Na een bezoek aan de i-site besluiten we toch maar om niet naar kaikura te gaan voor de dolfijnen maar naar akaroa. Onderweg hier naar toe passeren we het epicentrum van de aardbeving en dat is ook wel te zien want de wegen zijn geen mm gelijk, overal golven in het asfatlt en we kunnen dan ook maar 15 km/h rijden. Hierna nemen we de d-tour over een gravel road naar het schiereiland dichtbij christchurch. Eigenlijk niet geschikt voor een campervan maar vanwege de deskundige chauffeur (:-)) wordt ook deze route goed afgelegd en passeren we weer een van de vele bijenkasten waarvan we maar een foto maken voor het thuisfront.
Verrassend, het zwemmen met dolfijnen was bijna uitverkocht, we konden alleen met de boot van 3.30 pm mee. Het bleek dat er twee cruiseschepen aangemeert waren en het kleine Doprje werd dan ook bedolven en overspoeld met amerikaanse toeristen. Normaal leggen deze giganten in een andere haven aan maar deze was beschadigd door de aardbeving. De plaatselijke middenstand vond het in ieder geval niet erg, met bosjes liepen ze door de winkels. Erg leuk om te zien hoe zo'n cruise er aan toe gaat, ik denk dat wij ons nog wel twee keer bedenken voordat we op zo'n boot stappen.
Maar goed, eindelijk kwam de langverwachte droom van korinde in zicht, de dolfijnen wachten ons op. Nadat we ons in een wetsuit hadden gehesen moetsen we stukje met de boot varen en zagen we al direct een aantal zeldzame hector dolfijnen zwemmen. Supermooi om te zien. Helaas was er een kleintje bij dus moesten we nog even wachten. De volgende groep van 4-5 diende zich al snel aan en blijkbaar moet er eerst gekeken worden of de groep wel in de juiste mood is. Maar ze zwommen niet direct weg dus moesten we snel het water in om veel tikkende geluiden te gaan maken om de dolfijnen te lokken. Blijkbaar deden we dit niet goed genoeg want we hebben ze niet meer gezien. Daarna hebben we nog meer dolfijnen gespot, twee groepen met een kleintje, maar daarna werd het al snel minder zodat we uiteindelijk terug moesten en van een koude kermis terugkwamen. Weer niet gelukt, dus korinde baalde stevig. Maar we hebben ze wel gezien en dat was natuurlijk al erg leuk op zich.
De volgende dag werd het afscheid van campie werkelijkheid, we reden naar christchurch om daar onze vriend weer in te leveren. Altijd weer raar om je " huisje" af te geven en alleen met je backpack weer te gaan lopen. Vanuit hier zijn we christchurch ingelopen. Korinde had niet veel zin om de ramptoerist uit te gaan hangen maar ik vond het wel interessant om de impact van een recente aardbeving van nabij mee te maken. Maar goed dat we dit gedaan hebben wat het was best een heftige ervaring. Er was ons verteld dat alles al opgeruimd was dus wij verwachten een normale stad waarbij je moest gaan zoeken naar specifieke plekken. Het tegendeel was waar, het gehele centrum was afgesloten met grote hekken en er mocht ook niemand door. De straten, winkels, terrasjes, kerken etc, alles was verlaten en doodstil. Iedereen die rondliep was erg stil waardoor er een indrukwekkende sfeer ontstond. Dit was heel erg raar, het is bijna een jaar geleden gebeurt maar er was nog geen enkele herbouw activiteit. Impressive...
Maar gelukkig hebben ze nog wel groot park waar een soort van theaterfestival georganiseerd was (beetje zoals de parade). Acrobaten, stand up comedians, etc, dat was erg leuk. Nieuw zeelanders waren niet te beroerd om deel te nemen aan verzoekjes wat erg lachwekkend was. Entree was gratis maar na afloop kwam het publiek naar voren om een donatie te geven aan de artiest wat massaal werd ondersteund. In een tent hebben we nog een hele acrobatenshow gezien die ook zeer de moeite waard was. Daarna een lekker pizza achter de kiezen geschoven en op tijd naar bed voor de vlucht naar fiji.
's ochtends op de luchthaven bleek dat onze vlucht van christchurch naar auckland niet uitgevoerd kon worden maar gelukkig konden we met een vlucht eerder mee. Wordt vervolgd!
woensdag 18 januari 2012
Glowie
Het kon toch nog vochtiger..na onze wandeltocht naar de fox gletsjer waren we doorweekt! Maar eenmaal aangekomen op het uitzichtpunt trok de wolk/mist net even weg, en konden we wel de gletsjer zien. Maar goed, we hadden wel genoeg van de regen, en we gingen op weg na queenstown.. Nu kom je bij deze auto tocht langs het plaatsje haast, waarvan we uit ervaring wisten dat er een grote kolonie sandflies leven.. Dus een half uur verder gereden, en daar onze campie neergezet. Helaas had dit niet veel zin want op het moment dat we uitstapten werden we direct omringt door een kolonie van die rotbeesten. Daarom, nadat we hadden gegeten, konden we eindelijk alle ramen en deuren dichtdoen.. En de slag om campie uitgevochten.. Het was tweehonderd tegen twee, maar de twee hebben overwonnen, zonder extra rode bulten! (maar wel een handdoek vol kadavers).
De volgende dag regende het helaas nog steeds flink, tja dat heb je nu eenmaal in het regenwoud aan de westkust, en zijn we dus maar aan een stuk doorgereden naar queenstown. Wat op zich ook al een dagvullend programma was. De lanschappen varieren voortdurend zodat je je geen moment zit te vervelen in campie. De volgende ochtend gingen we op weg naar het paradijs, om daar nooit meer weg te gaan..;-) nee, we zijn na glenorchy gegaan bekend van alle filmopnames waaronder lord of the rings, en hebben daar wat gewandeld om vervolgens na het paradise gedeelte te rijden. Dit veelbelovende plaatsje kon alleen worden bereikt via een gravelroad maar hier schrikt onze chauffeur niet van. Na 25 km slippen en lekker sturen, inclusief een aantal river crossings :-) kwamen we in het paradijs aan maar helaas regende het hier ook inclusief mist dus moeten we toch de films gaan kijken om het te beleven, dus zoeken we toch nog maar even verder..
Gisteravond zijn we in te anua geëindigd, en daarom staan we vandaag om tien uur al klaar voor nieuw zeelands efteling attractie = glowworms. We gaan met de boot naar een grot, en na een korte grot wandeling langs de rivier op, komen we bij een heel klein bootje, die het donkere gedeelte van de grot in gaat.. Je ziet echt geen hand voor ogen maar daar schitterden alle wormpjes op het plafond.. Het is net de droomvlucht, alleen hoor je nu alleen een rivier in plaats van een irritant muziekjé. Echt heel leuk en bijzonder.
Nadat we met de grote boot weer zijn terug gevaren, gaan we op weg naar milford. Helaas is het vandaag ook wat regenachtig (gelukkig de laatste regendag, nu schijnt hier lekker de zon) dus de uitstapjes onderweg komen niet helemaal tot hun recht, maar het is wel een supermooie autoroute. Er valt zelfs sneeuw net voordat we de tunnel inrijden (geheel met de hand uitgehouwen overigens) en de bergen laten dan ook een mooi laagje poedersuiker zien. De dag daarop gaan we met de boot de sound op... En daar is die dan... De lang verwachte zon! De fjord is echt super (met als extraatje de besneeuwde toppen) en overal komen watervallen de berg af (ja, dat is dan weer het voordeel van regen en sneeuw) en de fjorden zijn echt gaaf. Nu denk je als je zo'n waterval ziet.. Ach dat is maar een heel klein stroompje. Gelukkig heeft dennie ze even getest, terwijl de boot er even recht onder vaarde, werd dennie doorweekt van de waterval. Tja een gewaarschuwd mens telt voor twee, voor mij stonden gelukkig nog een aantal mensen die het water voor mij opvingen!!!
Na ons fjorden avontuur volgde weer een reisdag richting mount cook. Weer een lekkere zonnige dag, waar we veel kms hebben gemaakt, en af toe een leuke stop voor een leuk, daar is tie weer, gouddorpje ofzo. Maar ook hebben we lekker aan een meer gezeten met een dikke ijsco.
Vandaag zijn we naar mount cook gegaan, en we zijn met een mooi vrij vlakke wandeling (speciaal voor de dames onder ons) naar het uiteinde van de hooker gletsjer gelopen. Daar was een meer met ijsschotsen..sweet as! En natuurlijk een uitzicht op mt cook. Nu zitten we lekker op de camping, ons in te smeren met after sun.. Tja de zon is hier toch echt iets feller als thuis! Maar het wit is nu officieel vervangen door bruin (of rood:-()
Groetjes van campie en friends
Verstuurd vanaf mijn iPad
De volgende dag regende het helaas nog steeds flink, tja dat heb je nu eenmaal in het regenwoud aan de westkust, en zijn we dus maar aan een stuk doorgereden naar queenstown. Wat op zich ook al een dagvullend programma was. De lanschappen varieren voortdurend zodat je je geen moment zit te vervelen in campie. De volgende ochtend gingen we op weg naar het paradijs, om daar nooit meer weg te gaan..;-) nee, we zijn na glenorchy gegaan bekend van alle filmopnames waaronder lord of the rings, en hebben daar wat gewandeld om vervolgens na het paradise gedeelte te rijden. Dit veelbelovende plaatsje kon alleen worden bereikt via een gravelroad maar hier schrikt onze chauffeur niet van. Na 25 km slippen en lekker sturen, inclusief een aantal river crossings :-) kwamen we in het paradijs aan maar helaas regende het hier ook inclusief mist dus moeten we toch de films gaan kijken om het te beleven, dus zoeken we toch nog maar even verder..
Gisteravond zijn we in te anua geëindigd, en daarom staan we vandaag om tien uur al klaar voor nieuw zeelands efteling attractie = glowworms. We gaan met de boot naar een grot, en na een korte grot wandeling langs de rivier op, komen we bij een heel klein bootje, die het donkere gedeelte van de grot in gaat.. Je ziet echt geen hand voor ogen maar daar schitterden alle wormpjes op het plafond.. Het is net de droomvlucht, alleen hoor je nu alleen een rivier in plaats van een irritant muziekjé. Echt heel leuk en bijzonder.
Nadat we met de grote boot weer zijn terug gevaren, gaan we op weg naar milford. Helaas is het vandaag ook wat regenachtig (gelukkig de laatste regendag, nu schijnt hier lekker de zon) dus de uitstapjes onderweg komen niet helemaal tot hun recht, maar het is wel een supermooie autoroute. Er valt zelfs sneeuw net voordat we de tunnel inrijden (geheel met de hand uitgehouwen overigens) en de bergen laten dan ook een mooi laagje poedersuiker zien. De dag daarop gaan we met de boot de sound op... En daar is die dan... De lang verwachte zon! De fjord is echt super (met als extraatje de besneeuwde toppen) en overal komen watervallen de berg af (ja, dat is dan weer het voordeel van regen en sneeuw) en de fjorden zijn echt gaaf. Nu denk je als je zo'n waterval ziet.. Ach dat is maar een heel klein stroompje. Gelukkig heeft dennie ze even getest, terwijl de boot er even recht onder vaarde, werd dennie doorweekt van de waterval. Tja een gewaarschuwd mens telt voor twee, voor mij stonden gelukkig nog een aantal mensen die het water voor mij opvingen!!!
Na ons fjorden avontuur volgde weer een reisdag richting mount cook. Weer een lekkere zonnige dag, waar we veel kms hebben gemaakt, en af toe een leuke stop voor een leuk, daar is tie weer, gouddorpje ofzo. Maar ook hebben we lekker aan een meer gezeten met een dikke ijsco.
Vandaag zijn we naar mount cook gegaan, en we zijn met een mooi vrij vlakke wandeling (speciaal voor de dames onder ons) naar het uiteinde van de hooker gletsjer gelopen. Daar was een meer met ijsschotsen..sweet as! En natuurlijk een uitzicht op mt cook. Nu zitten we lekker op de camping, ons in te smeren met after sun.. Tja de zon is hier toch echt iets feller als thuis! Maar het wit is nu officieel vervangen door bruin (of rood:-()
Groetjes van campie en friends
Verstuurd vanaf mijn iPad
woensdag 11 januari 2012
Elevation
Hi there, my dears, another up date from new zeeland!
Nadat de ferry ons heeft afgezet in Picton, starten we Campi weer op en gaan we verder op de wel bekende, bochtige, en heel mooie queen charlotte drive, die mooie uitzichten geeft over de blauwe zee met daarin de groen begroeide eilanden (the sounds).. Sweet! we eindigen in het abel tasman park waar onze gevleugelde vrienden ons opwachten.. (ja, de wedstrijd is begonnen.. Wie kan er de meeste rode bulten krijgen in de kortste tijd.. Ik had een grote voorsprong, maar dennie heeft een goede come back gemaakt, dus het blijft spannend...)
De volgende dag gaan we lekker in de zon naar onze water taxi om lekker een dag in het park te wandelen. We zien eerst nog een groep seals, met zelfs een puppy! De wandeling was super, blauwe zee, gouden strand en regenwoud tot in het water.. Zo hoort het! Daarna met de watertaxi terug, waar dennie de waterdichtheid van zijn schoenen heeft getest.. Er kwam geen druppel doorheen.. Maar als je vanuit een boot in de zee stapt, loopt het er toch echt heel snel van bovenaf in..:-)
Op na de volgende bestemming; het meest noordelijke puntje van het zuidereiland. Daar is een heel klein stadje, met een roze huis, met een klein winkeltje..waar ze superlekkere choco verkopen..mmmm. Oja we hebben ook nog twee aan het strand gewandeld en een zeehond gezien die daar lekker op het strand zat.Hi there, my dears, another up date from new zeeland!
Nadat de ferry ons heeft afgezet in Picton, starten we Campi weer op en gaan we verder op de wel bekende, bochtige, en heel mooie queen charlotte drive, die mooie uitzichten geeft over de blauwe zee met daarin de groen begroeide eilanden (the sounds).. Sweet! we eindigen in het abel tasman park waar onze gevleugelde vrienden ons opwachten.. (ja, de wedstrijd is begonnen.. Wie kan er de meeste rode bulten krijgen in de korste tijd.. Ik had een grote voorsprong, maar dennie heeft een goede come back gemaakt, dus het blijft spannend...)
De volgende dag gaan we lekker in de zon na onze water taxi om lekker een dag in het park te wandelen. We zien eerst nog een groep seals, met zelfs een puppy! De wandeling was super, blauwe zee, gouden strand en regenwoud tot in het water.. Zo hoort het! Daarna met de watertaxi terug, waar dennie de watedichtheid van zijn schoenen heeft getest.. Er kwam geen druppel doorheen.. Maar als je vanuit een boot in de zee stapt, loopt het er toch echt van bovenaf in..:-)
Op na de volgende bestemming; het meest noordelijke puntje van het zuidereiland. Daar is een heel klein stadje, met een roze huis, met een klein winkeltje..waar ze superlekkere choco verkopen..mmmm. Oja we hebben ook nog twee uur aan het strand gewandeld en een zeehond gezien die daar lekker op het strand zat (en 8 gestrande pilot whales van een meter of 7 lang.....).
Vandaag is een reisdag.. En dat komt goed uit ( vanwege de eerder genoemde wedstrijd, en de voorliefde voor enkels en voeten van deze lieftallige dieren). We rijden via een mooie bergroute naar westport, zodat we morgen met de westcoast kunnen starten. En die begint natuurlijk met de seal colony op cape foul wind.. Waar echt net een baby zeehond was geboren, en terwijl de puppy nog versuft probeerde zijn eerste hupjes op de rots probeert te maken, jaagt papa seal een ander mannetje van zijn rots gebied. Na de kraam visite, gaan we naar de pannenkoeken. De rotsen wel te verstaan.. Het blijft mooi om te zien wat de zee van rotsen kan maken.. Apart dat de deskundigen er nog steeds niet achter zijn wat nu uiteindelijk dit fenomeen heeft veroorzaakt. En we hebben weer wat mooie plaatjes gemaakt om naast razorblade aan de muur te maken. Terwijl de zon doorkomt, maken we nog een wandeling om naar een soort blue lagoon strand te komen. Wat ook echt super mooi was. Na nog een wandeling door de het tropisch regenwoud is de dag alweer voorbij, en gaan we lekker naar de camping om natuurlijk pannenkoeken te eten!
Na de pannenkoeken komen de gletsjers, dus campi wordt weer opgestart om langs de mooie kust verder te rijden .. Rechts blauwe zee met lime stone rotsen en hoge golven, links tropisch regenwoud op berghellingen..sweet! Speciaal voor onze goudzoeker bezoeken we nog een oud goudstadje, en dan komen we bij de gletsjers in de buurt.. En daar komen we net vantevoren bij een helikopter vertrek punt.. En we hebben geluk, want het weer is nu nog super, en ze zijn nog op zoek naar twee mensen om de vier compleet te maken. Dus we parkeren de camper en gaan de helikopter in.. Daarin vliegen echt vlak over de boomtoppen naar de gletsjers toe, waarvan je echt in de diepe spleten van de gletsjer kon kijken... Het leek wel alsof je alles zo kon aanraken.. Daarna vlogen we naar de bovenkant van de gletsjer waar je kon zien hoe groot de ijsvlakte is.. Echt heel groot.. En natuurlijk kon je mount cook al zien liggen.. Wow.. Dit was echt wicked, the real stuff!
Vandaag is dan toch de lang verwachte regen gekomen (ze kunnen hier nog wel een erwin of piet gebruiken want van de voorspellingen klopt niet veel). Tijdens onze wandeling naar de voet van franz jozef gletscher werd het ietwat vochtig.. Dus nu zitten we lekker een kopje thee te drinken, om de regenbui af te wachten, zodat we in het meer zowaar een berg weerspiegelt gaan zien, inplaats van een grijze wolken.
Groetjes van de flying kiwi's & friends (stand 15-11)
Verstuurd vanaf mijn iPad
Nadat de ferry ons heeft afgezet in Picton, starten we Campi weer op en gaan we verder op de wel bekende, bochtige, en heel mooie queen charlotte drive, die mooie uitzichten geeft over de blauwe zee met daarin de groen begroeide eilanden (the sounds).. Sweet! we eindigen in het abel tasman park waar onze gevleugelde vrienden ons opwachten.. (ja, de wedstrijd is begonnen.. Wie kan er de meeste rode bulten krijgen in de kortste tijd.. Ik had een grote voorsprong, maar dennie heeft een goede come back gemaakt, dus het blijft spannend...)
De volgende dag gaan we lekker in de zon naar onze water taxi om lekker een dag in het park te wandelen. We zien eerst nog een groep seals, met zelfs een puppy! De wandeling was super, blauwe zee, gouden strand en regenwoud tot in het water.. Zo hoort het! Daarna met de watertaxi terug, waar dennie de waterdichtheid van zijn schoenen heeft getest.. Er kwam geen druppel doorheen.. Maar als je vanuit een boot in de zee stapt, loopt het er toch echt heel snel van bovenaf in..:-)
Op na de volgende bestemming; het meest noordelijke puntje van het zuidereiland. Daar is een heel klein stadje, met een roze huis, met een klein winkeltje..waar ze superlekkere choco verkopen..mmmm. Oja we hebben ook nog twee aan het strand gewandeld en een zeehond gezien die daar lekker op het strand zat.Hi there, my dears, another up date from new zeeland!
Nadat de ferry ons heeft afgezet in Picton, starten we Campi weer op en gaan we verder op de wel bekende, bochtige, en heel mooie queen charlotte drive, die mooie uitzichten geeft over de blauwe zee met daarin de groen begroeide eilanden (the sounds).. Sweet! we eindigen in het abel tasman park waar onze gevleugelde vrienden ons opwachten.. (ja, de wedstrijd is begonnen.. Wie kan er de meeste rode bulten krijgen in de korste tijd.. Ik had een grote voorsprong, maar dennie heeft een goede come back gemaakt, dus het blijft spannend...)
De volgende dag gaan we lekker in de zon na onze water taxi om lekker een dag in het park te wandelen. We zien eerst nog een groep seals, met zelfs een puppy! De wandeling was super, blauwe zee, gouden strand en regenwoud tot in het water.. Zo hoort het! Daarna met de watertaxi terug, waar dennie de watedichtheid van zijn schoenen heeft getest.. Er kwam geen druppel doorheen.. Maar als je vanuit een boot in de zee stapt, loopt het er toch echt van bovenaf in..:-)
Op na de volgende bestemming; het meest noordelijke puntje van het zuidereiland. Daar is een heel klein stadje, met een roze huis, met een klein winkeltje..waar ze superlekkere choco verkopen..mmmm. Oja we hebben ook nog twee uur aan het strand gewandeld en een zeehond gezien die daar lekker op het strand zat (en 8 gestrande pilot whales van een meter of 7 lang.....).
Vandaag is een reisdag.. En dat komt goed uit ( vanwege de eerder genoemde wedstrijd, en de voorliefde voor enkels en voeten van deze lieftallige dieren). We rijden via een mooie bergroute naar westport, zodat we morgen met de westcoast kunnen starten. En die begint natuurlijk met de seal colony op cape foul wind.. Waar echt net een baby zeehond was geboren, en terwijl de puppy nog versuft probeerde zijn eerste hupjes op de rots probeert te maken, jaagt papa seal een ander mannetje van zijn rots gebied. Na de kraam visite, gaan we naar de pannenkoeken. De rotsen wel te verstaan.. Het blijft mooi om te zien wat de zee van rotsen kan maken.. Apart dat de deskundigen er nog steeds niet achter zijn wat nu uiteindelijk dit fenomeen heeft veroorzaakt. En we hebben weer wat mooie plaatjes gemaakt om naast razorblade aan de muur te maken. Terwijl de zon doorkomt, maken we nog een wandeling om naar een soort blue lagoon strand te komen. Wat ook echt super mooi was. Na nog een wandeling door de het tropisch regenwoud is de dag alweer voorbij, en gaan we lekker naar de camping om natuurlijk pannenkoeken te eten!
Na de pannenkoeken komen de gletsjers, dus campi wordt weer opgestart om langs de mooie kust verder te rijden .. Rechts blauwe zee met lime stone rotsen en hoge golven, links tropisch regenwoud op berghellingen..sweet! Speciaal voor onze goudzoeker bezoeken we nog een oud goudstadje, en dan komen we bij de gletsjers in de buurt.. En daar komen we net vantevoren bij een helikopter vertrek punt.. En we hebben geluk, want het weer is nu nog super, en ze zijn nog op zoek naar twee mensen om de vier compleet te maken. Dus we parkeren de camper en gaan de helikopter in.. Daarin vliegen echt vlak over de boomtoppen naar de gletsjers toe, waarvan je echt in de diepe spleten van de gletsjer kon kijken... Het leek wel alsof je alles zo kon aanraken.. Daarna vlogen we naar de bovenkant van de gletsjer waar je kon zien hoe groot de ijsvlakte is.. Echt heel groot.. En natuurlijk kon je mount cook al zien liggen.. Wow.. Dit was echt wicked, the real stuff!
Vandaag is dan toch de lang verwachte regen gekomen (ze kunnen hier nog wel een erwin of piet gebruiken want van de voorspellingen klopt niet veel). Tijdens onze wandeling naar de voet van franz jozef gletscher werd het ietwat vochtig.. Dus nu zitten we lekker een kopje thee te drinken, om de regenbui af te wachten, zodat we in het meer zowaar een berg weerspiegelt gaan zien, inplaats van een grijze wolken.
Groetjes van de flying kiwi's & friends (stand 15-11)
Verstuurd vanaf mijn iPad
vrijdag 6 januari 2012
H2S
De volgende dag zijn we na een kort auto ritje in rotorua. Als we bij de information point uitstappen slaat de heerlijke thermo activiteit lucht ons tegemoet (inderdaad het ruikt na rotte eieren). Na alle folders van thrill seekers gelezen te hebben, besluiten we om heel rustig te voet hells gate te gaan bekijken. Na de ingang zit gelijk een voeten modderbad, waar we rustig kunnen gaan zitten. De rest van het park bestaat uit kokende modderpoelen en water poelen.. Dus veel water damp en andere opborrelende dampen, als iemand nog wat zwavelzuur nodig heeft.. Er is hier nog een hele poel vol. Na ons modder avontuur gaan we verder na de blue en green lake voor wat post traumatische ervaring therapie (de vorige keer is hier de camper opengebroken) en terwijl dennie naar de meren kijkt en pas ik even op de camper. Na deze eerste volledig zonnige dag gaan we lekker na de camping om te ontspannen in het zwembad en hot water poel (42 graden, pfffff).
Gelukkig zijn we ieder dag om zeven uur wakker, want vandaag moeten we op tijd bij de geiser zijn die om tien uur begint. De geiser ligt in een ander park, waarvan we (korinde de guide) dachten dat het hidden valley was.. Maar wat niet zo bleek te zijn.. Achja de gids heeft ook vakantie. Maar desalniettemin is dit park ook erg mooi, met heel veel rode, gele en paarse kleuren in de kraters/poelen. Er was zelfs een knal geel-groen meer, als iemand er een fluoriserende markeerstift in had opgelost. Echt heel apart! Er was een minnetje aan het park en dat was de geiser, daar werd eerst zeep in gegooid om hem actief te laten worden, en toe verwachten wij heel wat, maar het was toch niet zo indrukwekkend als de geiser in ijsland. Maar goed, we moeste nog op weg naar turangi, dus we zijn weer in onze camper gestapt... Waarna we vrij snel langs hidden valley kwamen..... En toen bij de huka falls, die erg indrukwekkend waren, maar voor dennie lang niet zo indrukwekkend als de bijenwinkel!! (jos, check www.hukahoneyhive.com).
Na een hele nacht regen worden we wakker in wakapapa holiday park en denken; hmm misschien is dit niet de ideale dag voor een vulkaan wandeling. Maar na het weerbericht goed bestudeert te hebben lijkt er hoop te zijn, dus gaan we toch beginnen aan de beklimming van mount doom (je weet wel van lord of the rings) oftewel the tangariro crossing. Terwijl we the devils staircase opklauteren is het mistig en waait het erg hard, wat eigenlijk wel goed past bij het verlaten stenen zwarte landschap. Na de devils staircase komt een nog heftiger stukje, ff bikkelen dus. Als we boven aankomen, laat de mist soms wat gaten zien en begint het af en toe een beetje op te klaren. We besluiten om bovenop de lunch te nuttigen en na 10 minuten trekt het open en hebben we een prachtig zicht op de lakes met de verschillende kleuren. Prachtig, dit is waar we voor hebben afgezien! Na nog een paar uur na beneden te hebben gewandeld staat de taxi chauffeur ons weer op te wachten om ons terug te brengen na de camping.. Waar we allebei in een stoel neerploffen.
De volgende dag zijn we allebei ietsje minder soepel als normaal ( dat krijg je als normaal de hele dag op een burostoel zit) maar vandaag is een auto dag, zodat de spieren nog iets stijver kunnen worden...:-) we rijden helemaal na een wellington zonder te stoppen, behalve dan voor de boodschappen en benzine. Als we om half drie aankomen is natuurlijk de vraag wat we gaan doen.. Want ja in een stad ga je natuurlijk lekker shoppen, maar daar was niet iedereen in de camper even enthousiast over. Uiteindelijk zijn we na het national museum gegaan, wat eigenlijk boven verwachting leuk was. Daarna een camping gezocht die dicht bij de ferry ligt, want morgen gaan we om acht uur naar het zuidereiland.
Wekker, wekker waarom zet je ook alweer een wekker? Oja om op te staan, vandaag geen rustig ontbijt, maar hup alles snel in de camper en op naar de boot. Waar we natuurlijk ruim op tijd waren. Op het moment van schrijven zitten we ergens tussen noord en zuid, en het weerbericht zegt dat het in het zuiden 24 graden met een zonnetje is dus dat gaat helemaal goed komen!
En dan nu Dennies weerbericht;
Het weerbericht klopte, zo gauw als op zee kwamen brak de bewolking en zagen we de zon weer die een dag verstek had laten gaan. Raar dat op zo'n kleine afstand het weer zo kan veranderen. Het is dan ook al merkbaar warmer en we hopen dat dat zo blijft (alhoewel ik bijna zonder zon al verbrand ben, de zon is hier bijzonder sterk en staat ook bijna loodrecht boven ons).
Tot de volgende update, als we weer vaste grond onder de voeten hebben....
Groetjes van de kiwi's
Verstuurd vanaf mijn iPad
Gelukkig zijn we ieder dag om zeven uur wakker, want vandaag moeten we op tijd bij de geiser zijn die om tien uur begint. De geiser ligt in een ander park, waarvan we (korinde de guide) dachten dat het hidden valley was.. Maar wat niet zo bleek te zijn.. Achja de gids heeft ook vakantie. Maar desalniettemin is dit park ook erg mooi, met heel veel rode, gele en paarse kleuren in de kraters/poelen. Er was zelfs een knal geel-groen meer, als iemand er een fluoriserende markeerstift in had opgelost. Echt heel apart! Er was een minnetje aan het park en dat was de geiser, daar werd eerst zeep in gegooid om hem actief te laten worden, en toe verwachten wij heel wat, maar het was toch niet zo indrukwekkend als de geiser in ijsland. Maar goed, we moeste nog op weg naar turangi, dus we zijn weer in onze camper gestapt... Waarna we vrij snel langs hidden valley kwamen..... En toen bij de huka falls, die erg indrukwekkend waren, maar voor dennie lang niet zo indrukwekkend als de bijenwinkel!! (jos, check www.hukahoneyhive.com).
Na een hele nacht regen worden we wakker in wakapapa holiday park en denken; hmm misschien is dit niet de ideale dag voor een vulkaan wandeling. Maar na het weerbericht goed bestudeert te hebben lijkt er hoop te zijn, dus gaan we toch beginnen aan de beklimming van mount doom (je weet wel van lord of the rings) oftewel the tangariro crossing. Terwijl we the devils staircase opklauteren is het mistig en waait het erg hard, wat eigenlijk wel goed past bij het verlaten stenen zwarte landschap. Na de devils staircase komt een nog heftiger stukje, ff bikkelen dus. Als we boven aankomen, laat de mist soms wat gaten zien en begint het af en toe een beetje op te klaren. We besluiten om bovenop de lunch te nuttigen en na 10 minuten trekt het open en hebben we een prachtig zicht op de lakes met de verschillende kleuren. Prachtig, dit is waar we voor hebben afgezien! Na nog een paar uur na beneden te hebben gewandeld staat de taxi chauffeur ons weer op te wachten om ons terug te brengen na de camping.. Waar we allebei in een stoel neerploffen.
De volgende dag zijn we allebei ietsje minder soepel als normaal ( dat krijg je als normaal de hele dag op een burostoel zit) maar vandaag is een auto dag, zodat de spieren nog iets stijver kunnen worden...:-) we rijden helemaal na een wellington zonder te stoppen, behalve dan voor de boodschappen en benzine. Als we om half drie aankomen is natuurlijk de vraag wat we gaan doen.. Want ja in een stad ga je natuurlijk lekker shoppen, maar daar was niet iedereen in de camper even enthousiast over. Uiteindelijk zijn we na het national museum gegaan, wat eigenlijk boven verwachting leuk was. Daarna een camping gezocht die dicht bij de ferry ligt, want morgen gaan we om acht uur naar het zuidereiland.
Wekker, wekker waarom zet je ook alweer een wekker? Oja om op te staan, vandaag geen rustig ontbijt, maar hup alles snel in de camper en op naar de boot. Waar we natuurlijk ruim op tijd waren. Op het moment van schrijven zitten we ergens tussen noord en zuid, en het weerbericht zegt dat het in het zuiden 24 graden met een zonnetje is dus dat gaat helemaal goed komen!
En dan nu Dennies weerbericht;
Het weerbericht klopte, zo gauw als op zee kwamen brak de bewolking en zagen we de zon weer die een dag verstek had laten gaan. Raar dat op zo'n kleine afstand het weer zo kan veranderen. Het is dan ook al merkbaar warmer en we hopen dat dat zo blijft (alhoewel ik bijna zonder zon al verbrand ben, de zon is hier bijzonder sterk en staat ook bijna loodrecht boven ons).
Tot de volgende update, als we weer vaste grond onder de voeten hebben....
Groetjes van de kiwi's
Verstuurd vanaf mijn iPad
zondag 1 januari 2012
Waar waren we gebleven, oh ja, Oudjaarsdag. Terwijl we ontwaken tikt de regen heftig op de camper, geen goed teken en dit zal de hele dag zo blijven. Daarom besluiten we maar om de wandeling met de camper te doen en een scenic route te rijden. De kustlijn doet denken aan de great ocean road van australie maar nu zijn de wegen veel smaller en met veel meer bochten. De lampepoetsers plant (jos?) groeit hier als grote bomen tot op het strand. Alles mooi in bloei, dat is even wennen na de kale bomen in Nederland. Helaas is de oceaan niet zo mooi blauw als in de folders maar dat komt door het weer. Langzaam bereiken ons de berichten dat op veel plaatsen er serieus wateroverlast is en dat het verkeer hier ter dege rekening mee moet houden. Het komt dan soms ook met bakken uit de hemel en we passeren een festival en zien mensen met tentjes in de modder balen. Onze geboekte camping blijkt in de middle of nowhere te zitten, afgezien van een aantal hippies lijkt het nieuwjaarsfeest hier niet erg aanlokkelijk. Dus verhuizen we naar een familiecamping aan de kust genaamd hahei. Dit is vlakbij de cathedral cove, dit is een mooie grote arc uitgesleten door de zee. Na deze wandeling gaan we richting de hot water beach. Ideaal voor de koukleumen onder ons (ik noem verder geen namen). Stel je voor een groot met heel veel mensen op een piepklein die allemaal een duitse kuil graven met als resultaat en mini hot water pool. Op sommige plekken komen er bubbels uit het strand, veel thermische activiteit dus en dan ook te warm water.... Erg leuk om te zien en te voelen natuurlijk.
Daarna is het tijd voor het oudejaarsmenu, een broodje hamburger met sla en omdat we nog niet helemaal in het nieuwe ritme zitten doen we eerst een schoonheidslaapje om ons om rond 23.00 in het feestgedruis te storten. Meerderen hebben dit idee opgepakt en er is een leuke disco waarbij we aftellen tot 2012!!!!
Happy new year allemaal, wij hebben op jullie geproost met onze plastic bekers gevuld met nieuw zeelandse wijn. Helaas niet veel vuurwerk maar vanwege de total fire ban is dit natuurlijk wel te begrijpen.
Na een korte nacht staan we op tijd op om langzaam af te gaan zakken naar dennie's gebied. Onderweg komen we (per ongeluk volgens korinde) langs een goudmijn. Dit doet het goudzoekershart van eens van ons twee ontbranden (rara wie zou dat zijn), we lopen daarom de 4 km lange wandeling om de pit heen, met als toetje een grote caterpillar vrachtwagen van dichtbij te aanschouwen. Erg indrukwekkend, op dit moment is het trouwens 11.00 en maken we een foto voor het nederlands nieuwjaar. Gelukkig krijgen we nog de beste wensen uit Neerkant, bedankt pap en mam. Daarna gaan we op weg naar frodo, voor de niet lord of the rings Fans, dit is de bekende hobbit uit de gelijknamige film. Omdat de nieuwste film net is opgenomen ziet de filmlokatie er nog net zo uit alsof frodo elk moment binnen kan komen lopen. We willen hier heel graag over vertellen maar helaas hebben we een geheimhouding moeten ondertekenen omdat de film pas eind dit jaar (2012) in de bios komt. Het is wel echt Supergaaf om alle hobbithuisjes in het echt te zien, korinde werd dan ook helemaal hieper de pieper.
We sluiten de dag af met een ontspannen duik in een natuurlijk hot water bad op de camping in matamata (hobbiton). Jaja, we naderen dennie's gebied, volgende keer meer.......
Groeten
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 1 januari 2012 01:08:00 NZDT
Aan: Dennie Van Den Heuvel
Onderwerp: Antw.: Verhaal 1
Verstuurd vanaf mijn iPad
Op 30 dec. 2011 om 21:18 heeft Dennie Van Den Heuvel het volgende geschreven:
http://devandenheuveltjes.blogspot.com/2011/12/verhaal-1.html
Verstuurd vanaf mijn iPad
Op 30 dec. 2011 om 21:01 heeft Dennie Van Den Heuvel het volgende geschreven:
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 30 december 2011 08:18:14 NZDT
Aan: Dennie van den heuvel
Onderwerp: Verhaal 1
Na vertrek vanaf de nieuwe bushalte bij de gans zijn we per trein naar Schiphol gereisd. Net voordat we het vliegtuig binnenstappen wordt ons gevraagd wanneer onze verjaardag was. Die bleek op die dag te zijn omdat we een mooie upgrade kregen naar rij 1....Voor diegene die een Boeing 747 kennen, dat is zijn dus de eerste drie raampjes van het vliegtuig dus nog voor de piloot. De stoelen waren echt geweldig, ze konden helemaal electrisch worden ingesteld (incl massage) en helemaal plat dus we hadden eigenlijk een bed :-).
Na ontvangst met champagne zijn we de hele reis in de watten gelegd met nog wat kadootjes op het einde. Hulde KLM, nog een voordeel van trouwen dus. Na een prima vlucht werden we op Beijing (Peking) direct na het verlaten van het vliegtuig opgewacht door een medewerker. We waren helemaal in de mood dus we dachten dat dit het verolg was van de goede service. Maar helaas was de medeling niet zo goed, de verwachte overstaptijd van 1.5 uur werd een beetje verlengd omdat de vlucht pas de dag daarna werd uitgevoerd. 24 uur vertraging, foutje, bedankt KLM. Alle credits weer weg, maar gelukkig waren we niet de enige. Dus zijn we, nadat alles was geregeld, naar beijing city gegaan, je weet wel van de olympische spelen 2008, smog, vogelnest, chinese muur en natuurlijk de verboden stad. Dit 72 hectare grote complex is vanaf 1400 gebouwd door ongeveer 1 miljoen mensen en 100.000 architecten. Zoveel?, ja zoveel. De pleinen bijvoorbeeld zijn bestraat met een laag van 15 klinkers dik om te voorkomen dat er een tunnel onder de woning van de emporer kon worden gegraven. Deze emporer was de leider van china en had een drukke baan. 's morgens vroeg opstaan om door 5 van zijn concubines te worden gewassen en daarna de rest van de dag de resterende 995 vrouwen te behagen (in latere tijden werd dit overigens teruggebracht naar 500 omdat ze 1000 toch ook wel een beetje overdreven vonden. Maar desondanks heeft het complex zo'n 5000 kamers. Bijzonder indrukwekkend, na de eerste twee grote pleinen te hebben gezien bleek op de kaart dat dit nog maar een klein onderdeel was van het geheel. Erg mooi en veel handwerk op bijvoorbeeld het 200 ton wegende stuk marmer (uit een stuk) versierd met veel draken en slangen. Natuurlijk hebben we ook wat foto's gemaakt van de matermony room (huwelijkskamer) en bij de geluksdeur.
Na 2 uur rondleiding door Kevin stond de taxi alweer te wachten, gelukkig maar want door de -7 graden waren we toch al aardig verkleumd. We werden behendig gemanouvreerd door de dikke smog naar ons posh hotel (teveel goud in de kerstboom) waar we een dubbele slaapkamer kregen met vide erin. Na een onrustige nacht (tijdsverschil) zijn we op tijd vertrokken naar de vlucht naar (wel erg veel gecontroleerd in china trouwens). Wederom een mooie plek op de eerste rij gekregen dus met de beenruimte zat het wel goed. Tijdens de vlucht werden we verrast met een heuse honeymoon taart, echt lekker! Prima vluchtje van 13.00 uur, Dennie had veel plezier van zijn homemade pil dus voor hem was het zo voorbij, Korinde had wat meer moeite met vatten van de slaap dus zijn er weer een aantal romantische lachers (films) op het scherm voorbij gekomen.
Goed, een dag later aankomst op auckland. Meteen valt de rust op, de vriendelijkheid van het personeel en de vloerbedekking ipv zeil. Goed gecontroleerd, met name op levensmiddelen en fruit zijn ze erg streng. Daarna camper opgehaald en vertrokken naar een klein goudstadje net onder auckland genaamd thames. Hardstikke leuk om de oude huisjes te zien met het politiebureau, de bank en natuurlijk de saloon zoals vroeger in het wilde westen. Alhoewel vroeger, tijdens een korte wandeling langs de oude mijnschachten kwamen we warempel nog twee goudzoekers tegen. Met een fles bier in de hand en een emmer met zeef hadden ze grote verhalen over vondsten met een waarde van $2000 als ze 7 keer gingen zoeken. Dat vroeg natuurlijk om bewijs en ze lieten dan ook graag de vangst van vandaag zien, een kleine en grote steen vol met kleine stukjes goud. Heel mooi om te zien, maar of het nu helemaal legaal was??
Op de camping in de buurt lekker gedoucht en pasta gekookt. Korinde ligt (alweer) te slapen, hopelijk is ze morgen goed uitgerust na een lange nacht. Op naar het nieuwjaarsfeest!
En, oh ja, het weer, bijna vergeten. China -7, auckland stortbuien bij aankomst maar wel 20+ graden maar tijdens de middag klaarde het op en werd het echt warm inclusief zon (schatting 25 graden). Korte broek en t-shirt dus en nu 20.36 in de avond kun je nog steeds buiten zitten en is het nog licht (8.36 jullie tijd).
Pff, heel verhaal maar de internettoegang is vrij summier dus of er heel snel weer een update komt :-)
Ik probeer een blog bij te houden, check devandenheuveltjes.blogspot.nl
Daarna is het tijd voor het oudejaarsmenu, een broodje hamburger met sla en omdat we nog niet helemaal in het nieuwe ritme zitten doen we eerst een schoonheidslaapje om ons om rond 23.00 in het feestgedruis te storten. Meerderen hebben dit idee opgepakt en er is een leuke disco waarbij we aftellen tot 2012!!!!
Happy new year allemaal, wij hebben op jullie geproost met onze plastic bekers gevuld met nieuw zeelandse wijn. Helaas niet veel vuurwerk maar vanwege de total fire ban is dit natuurlijk wel te begrijpen.
Na een korte nacht staan we op tijd op om langzaam af te gaan zakken naar dennie's gebied. Onderweg komen we (per ongeluk volgens korinde) langs een goudmijn. Dit doet het goudzoekershart van eens van ons twee ontbranden (rara wie zou dat zijn), we lopen daarom de 4 km lange wandeling om de pit heen, met als toetje een grote caterpillar vrachtwagen van dichtbij te aanschouwen. Erg indrukwekkend, op dit moment is het trouwens 11.00 en maken we een foto voor het nederlands nieuwjaar. Gelukkig krijgen we nog de beste wensen uit Neerkant, bedankt pap en mam. Daarna gaan we op weg naar frodo, voor de niet lord of the rings Fans, dit is de bekende hobbit uit de gelijknamige film. Omdat de nieuwste film net is opgenomen ziet de filmlokatie er nog net zo uit alsof frodo elk moment binnen kan komen lopen. We willen hier heel graag over vertellen maar helaas hebben we een geheimhouding moeten ondertekenen omdat de film pas eind dit jaar (2012) in de bios komt. Het is wel echt Supergaaf om alle hobbithuisjes in het echt te zien, korinde werd dan ook helemaal hieper de pieper.
We sluiten de dag af met een ontspannen duik in een natuurlijk hot water bad op de camping in matamata (hobbiton). Jaja, we naderen dennie's gebied, volgende keer meer.......
Groeten
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 1 januari 2012 01:08:00 NZDT
Aan: Dennie Van Den Heuvel
Onderwerp: Antw.: Verhaal 1
Verstuurd vanaf mijn iPad
Op 30 dec. 2011 om 21:18 heeft Dennie Van Den Heuvel
http://devandenheuveltjes.blogspot.com/2011/12/verhaal-1.html
Verstuurd vanaf mijn iPad
Op 30 dec. 2011 om 21:01 heeft Dennie Van Den Heuvel
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 30 december 2011 08:18:14 NZDT
Aan: Dennie van den heuvel
Onderwerp: Verhaal 1
Na vertrek vanaf de nieuwe bushalte bij de gans zijn we per trein naar Schiphol gereisd. Net voordat we het vliegtuig binnenstappen wordt ons gevraagd wanneer onze verjaardag was. Die bleek op die dag te zijn omdat we een mooie upgrade kregen naar rij 1....Voor diegene die een Boeing 747 kennen, dat is zijn dus de eerste drie raampjes van het vliegtuig dus nog voor de piloot. De stoelen waren echt geweldig, ze konden helemaal electrisch worden ingesteld (incl massage) en helemaal plat dus we hadden eigenlijk een bed :-).
Na ontvangst met champagne zijn we de hele reis in de watten gelegd met nog wat kadootjes op het einde. Hulde KLM, nog een voordeel van trouwen dus. Na een prima vlucht werden we op Beijing (Peking) direct na het verlaten van het vliegtuig opgewacht door een medewerker. We waren helemaal in de mood dus we dachten dat dit het verolg was van de goede service. Maar helaas was de medeling niet zo goed, de verwachte overstaptijd van 1.5 uur werd een beetje verlengd omdat de vlucht pas de dag daarna werd uitgevoerd. 24 uur vertraging, foutje, bedankt KLM. Alle credits weer weg, maar gelukkig waren we niet de enige. Dus zijn we, nadat alles was geregeld, naar beijing city gegaan, je weet wel van de olympische spelen 2008, smog, vogelnest, chinese muur en natuurlijk de verboden stad. Dit 72 hectare grote complex is vanaf 1400 gebouwd door ongeveer 1 miljoen mensen en 100.000 architecten. Zoveel?, ja zoveel. De pleinen bijvoorbeeld zijn bestraat met een laag van 15 klinkers dik om te voorkomen dat er een tunnel onder de woning van de emporer kon worden gegraven. Deze emporer was de leider van china en had een drukke baan. 's morgens vroeg opstaan om door 5 van zijn concubines te worden gewassen en daarna de rest van de dag de resterende 995 vrouwen te behagen (in latere tijden werd dit overigens teruggebracht naar 500 omdat ze 1000 toch ook wel een beetje overdreven vonden. Maar desondanks heeft het complex zo'n 5000 kamers. Bijzonder indrukwekkend, na de eerste twee grote pleinen te hebben gezien bleek op de kaart dat dit nog maar een klein onderdeel was van het geheel. Erg mooi en veel handwerk op bijvoorbeeld het 200 ton wegende stuk marmer (uit een stuk) versierd met veel draken en slangen. Natuurlijk hebben we ook wat foto's gemaakt van de matermony room (huwelijkskamer) en bij de geluksdeur.
Na 2 uur rondleiding door Kevin stond de taxi alweer te wachten, gelukkig maar want door de -7 graden waren we toch al aardig verkleumd. We werden behendig gemanouvreerd door de dikke smog naar ons posh hotel (teveel goud in de kerstboom) waar we een dubbele slaapkamer kregen met vide erin. Na een onrustige nacht (tijdsverschil) zijn we op tijd vertrokken naar de vlucht naar (wel erg veel gecontroleerd in china trouwens). Wederom een mooie plek op de eerste rij gekregen dus met de beenruimte zat het wel goed. Tijdens de vlucht werden we verrast met een heuse honeymoon taart, echt lekker! Prima vluchtje van 13.00 uur, Dennie had veel plezier van zijn homemade pil dus voor hem was het zo voorbij, Korinde had wat meer moeite met vatten van de slaap dus zijn er weer een aantal romantische lachers (films) op het scherm voorbij gekomen.
Goed, een dag later aankomst op auckland. Meteen valt de rust op, de vriendelijkheid van het personeel en de vloerbedekking ipv zeil. Goed gecontroleerd, met name op levensmiddelen en fruit zijn ze erg streng. Daarna camper opgehaald en vertrokken naar een klein goudstadje net onder auckland genaamd thames. Hardstikke leuk om de oude huisjes te zien met het politiebureau, de bank en natuurlijk de saloon zoals vroeger in het wilde westen. Alhoewel vroeger, tijdens een korte wandeling langs de oude mijnschachten kwamen we warempel nog twee goudzoekers tegen. Met een fles bier in de hand en een emmer met zeef hadden ze grote verhalen over vondsten met een waarde van $2000 als ze 7 keer gingen zoeken. Dat vroeg natuurlijk om bewijs en ze lieten dan ook graag de vangst van vandaag zien, een kleine en grote steen vol met kleine stukjes goud. Heel mooi om te zien, maar of het nu helemaal legaal was??
Op de camping in de buurt lekker gedoucht en pasta gekookt. Korinde ligt (alweer) te slapen, hopelijk is ze morgen goed uitgerust na een lange nacht. Op naar het nieuwjaarsfeest!
En, oh ja, het weer, bijna vergeten. China -7, auckland stortbuien bij aankomst maar wel 20+ graden maar tijdens de middag klaarde het op en werd het echt warm inclusief zon (schatting 25 graden). Korte broek en t-shirt dus en nu 20.36 in de avond kun je nog steeds buiten zitten en is het nog licht (8.36 jullie tijd).
Pff, heel verhaal maar de internettoegang is vrij summier dus of er heel snel weer een update komt :-)
Ik probeer een blog bij te houden, check devandenheuveltjes.blogspot.nl
vrijdag 30 december 2011
Verhaal 1
Verstuurd vanaf mijn iPad
Op 30 dec. 2011 om 21:01 heeft Dennie Van Den Heuvel het volgende geschreven:
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 30 december 2011 08:18:14 NZDT
Aan: Dennie van den heuvel
Onderwerp: Verhaal 1
Na vertrek vanaf de nieuwe bushalte bij de gans zijn we per trein naar Schiphol gereisd. Net voordat we het vliegtuig binnenstappen wordt ons gevraagd wanneer onze verjaardag was. Die bleek op die dag te zijn omdat we een mooie upgrade kregen naar rij 1....Voor diegene die een Boeing 747 kennen, dat is zijn dus de eerste drie raampjes van het vliegtuig dus nog voor de piloot. De stoelen waren echt geweldig, ze konden helemaal electrisch worden ingesteld (incl massage) en helemaal plat dus we hadden eigenlijk een bed :-).
Na ontvangst met champagne zijn we de hele reis in de watten gelegd met nog wat kadootjes op het einde. Hulde KLM, nog een voordeel van trouwen dus. Na een prima vlucht werden we op Beijing (Peking) direct na het verlaten van het vliegtuig opgewacht door een medewerker. We waren helemaal in de mood dus we dachten dat dit het verolg was van de goede service. Maar helaas was de medeling niet zo goed, de verwachte overstaptijd van 1.5 uur werd een beetje verlengd omdat de vlucht pas de dag daarna werd uitgevoerd. 24 uur vertraging, foutje, bedankt KLM. Alle credits weer weg, maar gelukkig waren we niet de enige. Dus zijn we, nadat alles was geregeld, naar beijing city gegaan, je weet wel van de olympische spelen 2008, smog, vogelnest, chinese muur en natuurlijk de verboden stad. Dit 72 hectare grote complex is vanaf 1400 gebouwd door ongeveer 1 miljoen mensen en 100.000 architecten. Zoveel?, ja zoveel. De pleinen bijvoorbeeld zijn bestraat met een laag van 15 klinkers dik om te voorkomen dat er een tunnel onder de woning van de emporer kon worden gegraven. Deze emporer was de leider van china en had een drukke baan. 's morgens vroeg opstaan om door 5 van zijn concubines te worden gewassen en daarna de rest van de dag de resterende 995 vrouwen te behagen (in latere tijden werd dit overigens teruggebracht naar 500 omdat ze 1000 toch ook wel een beetje overdreven vonden. Maar desondanks heeft het complex zo'n 5000 kamers. Bijzonder indrukwekkend, na de eerste twee grote pleinen te hebben gezien bleek op de kaart dat dit nog maar een klein onderdeel was van het geheel. Erg mooi en veel handwerk op bijvoorbeeld het 200 ton wegende stuk marmer (uit een stuk) versierd met veel draken en slangen. Natuurlijk hebben we ook wat foto's gemaakt van de matermony room (huwelijkskamer) en bij de geluksdeur.
Na 2 uur rondleiding door Kevin stond de taxi alweer te wachten, gelukkig maar want door de -7 graden waren we toch al aardig verkleumd. We werden behendig gemanouvreerd door de dikke smog naar ons posh hotel (teveel goud in de kerstboom) waar we een dubbele slaapkamer kregen met vide erin. Na een onrustige nacht (tijdsverschil) zijn we op tijd vertrokken naar de vlucht naar (wel erg veel gecontroleerd in china trouwens). Wederom een mooie plek op de eerste rij gekregen dus met de beenruimte zat het wel goed. Tijdens de vlucht werden we verrast met een heuse honeymoon taart, echt lekker! Prima vluchtje van 13.00 uur, Dennie had veel plezier van zijn homemade pil dus voor hem was het zo voorbij, Korinde had wat meer moeite met vatten van de slaap dus zijn er weer een aantal romantische lachers (films) op het scherm voorbij gekomen.
Goed, een dag later aankomst op auckland. Meteen valt de rust op, de vriendelijkheid van het personeel en de vloerbedekking ipv zeil. Goed gecontroleerd, met name op levensmiddelen en fruit zijn ze erg streng. Daarna camper opgehaald en vertrokken naar een klein goudstadje net onder auckland genaamd thames. Hardstikke leuk om de oude huisjes te zien met het politiebureau, de bank en natuurlijk de saloon zoals vroeger in het wilde westen. Alhoewel vroeger, tijdens een korte wandeling langs de oude mijnschachten kwamen we warempel nog twee goudzoekers tegen. Met een fles bier in de hand en een emmer met zeef hadden ze grote verhalen over vondsten met een waarde van $2000 als ze 7 keer gingen zoeken. Dat vroeg natuurlijk om bewijs en ze lieten dan ook graag de vangst van vandaag zien, een kleine en grote steen vol met kleine stukjes goud. Heel mooi om te zien, maar of het nu helemaal legaal was??
Op de camping in de buurt lekker gedoucht en pasta gekookt. Korinde ligt (alweer) te slapen, hopelijk is ze morgen goed uitgerust na een lange nacht. Op naar het nieuwjaarsfeest!
En, oh ja, het weer, bijna vergeten. China -7, auckland stortbuien bij aankomst maar wel 20+ graden maar tijdens de middag klaarde het op en werd het echt warm inclusief zon (schatting 25 graden). Korte broek en t-shirt dus en nu 20.36 in de avond kun je nog steeds buiten zitten en is het nog licht (8.36 jullie tijd).
Pff, heel verhaal maar de internettoegang is vrij summier dus of er heel snel weer een update komt :-)
Ik probeer een blog bij te houden, check devandenheuveltjes.blogspot.nl
Op 30 dec. 2011 om 21:01 heeft Dennie Van Den Heuvel
Verstuurd vanaf mijn iPad
Begin doorgestuurd bericht:
Van: Dennie Van Den Heuvel
Datum: 30 december 2011 08:18:14 NZDT
Aan: Dennie van den heuvel
Onderwerp: Verhaal 1
Na vertrek vanaf de nieuwe bushalte bij de gans zijn we per trein naar Schiphol gereisd. Net voordat we het vliegtuig binnenstappen wordt ons gevraagd wanneer onze verjaardag was. Die bleek op die dag te zijn omdat we een mooie upgrade kregen naar rij 1....Voor diegene die een Boeing 747 kennen, dat is zijn dus de eerste drie raampjes van het vliegtuig dus nog voor de piloot. De stoelen waren echt geweldig, ze konden helemaal electrisch worden ingesteld (incl massage) en helemaal plat dus we hadden eigenlijk een bed :-).
Na ontvangst met champagne zijn we de hele reis in de watten gelegd met nog wat kadootjes op het einde. Hulde KLM, nog een voordeel van trouwen dus. Na een prima vlucht werden we op Beijing (Peking) direct na het verlaten van het vliegtuig opgewacht door een medewerker. We waren helemaal in de mood dus we dachten dat dit het verolg was van de goede service. Maar helaas was de medeling niet zo goed, de verwachte overstaptijd van 1.5 uur werd een beetje verlengd omdat de vlucht pas de dag daarna werd uitgevoerd. 24 uur vertraging, foutje, bedankt KLM. Alle credits weer weg, maar gelukkig waren we niet de enige. Dus zijn we, nadat alles was geregeld, naar beijing city gegaan, je weet wel van de olympische spelen 2008, smog, vogelnest, chinese muur en natuurlijk de verboden stad. Dit 72 hectare grote complex is vanaf 1400 gebouwd door ongeveer 1 miljoen mensen en 100.000 architecten. Zoveel?, ja zoveel. De pleinen bijvoorbeeld zijn bestraat met een laag van 15 klinkers dik om te voorkomen dat er een tunnel onder de woning van de emporer kon worden gegraven. Deze emporer was de leider van china en had een drukke baan. 's morgens vroeg opstaan om door 5 van zijn concubines te worden gewassen en daarna de rest van de dag de resterende 995 vrouwen te behagen (in latere tijden werd dit overigens teruggebracht naar 500 omdat ze 1000 toch ook wel een beetje overdreven vonden. Maar desondanks heeft het complex zo'n 5000 kamers. Bijzonder indrukwekkend, na de eerste twee grote pleinen te hebben gezien bleek op de kaart dat dit nog maar een klein onderdeel was van het geheel. Erg mooi en veel handwerk op bijvoorbeeld het 200 ton wegende stuk marmer (uit een stuk) versierd met veel draken en slangen. Natuurlijk hebben we ook wat foto's gemaakt van de matermony room (huwelijkskamer) en bij de geluksdeur.
Na 2 uur rondleiding door Kevin stond de taxi alweer te wachten, gelukkig maar want door de -7 graden waren we toch al aardig verkleumd. We werden behendig gemanouvreerd door de dikke smog naar ons posh hotel (teveel goud in de kerstboom) waar we een dubbele slaapkamer kregen met vide erin. Na een onrustige nacht (tijdsverschil) zijn we op tijd vertrokken naar de vlucht naar (wel erg veel gecontroleerd in china trouwens). Wederom een mooie plek op de eerste rij gekregen dus met de beenruimte zat het wel goed. Tijdens de vlucht werden we verrast met een heuse honeymoon taart, echt lekker! Prima vluchtje van 13.00 uur, Dennie had veel plezier van zijn homemade pil dus voor hem was het zo voorbij, Korinde had wat meer moeite met vatten van de slaap dus zijn er weer een aantal romantische lachers (films) op het scherm voorbij gekomen.
Goed, een dag later aankomst op auckland. Meteen valt de rust op, de vriendelijkheid van het personeel en de vloerbedekking ipv zeil. Goed gecontroleerd, met name op levensmiddelen en fruit zijn ze erg streng. Daarna camper opgehaald en vertrokken naar een klein goudstadje net onder auckland genaamd thames. Hardstikke leuk om de oude huisjes te zien met het politiebureau, de bank en natuurlijk de saloon zoals vroeger in het wilde westen. Alhoewel vroeger, tijdens een korte wandeling langs de oude mijnschachten kwamen we warempel nog twee goudzoekers tegen. Met een fles bier in de hand en een emmer met zeef hadden ze grote verhalen over vondsten met een waarde van $2000 als ze 7 keer gingen zoeken. Dat vroeg natuurlijk om bewijs en ze lieten dan ook graag de vangst van vandaag zien, een kleine en grote steen vol met kleine stukjes goud. Heel mooi om te zien, maar of het nu helemaal legaal was??
Op de camping in de buurt lekker gedoucht en pasta gekookt. Korinde ligt (alweer) te slapen, hopelijk is ze morgen goed uitgerust na een lange nacht. Op naar het nieuwjaarsfeest!
En, oh ja, het weer, bijna vergeten. China -7, auckland stortbuien bij aankomst maar wel 20+ graden maar tijdens de middag klaarde het op en werd het echt warm inclusief zon (schatting 25 graden). Korte broek en t-shirt dus en nu 20.36 in de avond kun je nog steeds buiten zitten en is het nog licht (8.36 jullie tijd).
Pff, heel verhaal maar de internettoegang is vrij summier dus of er heel snel weer een update komt :-)
Ik probeer een blog bij te houden, check devandenheuveltjes.blogspot.nl
Abonneren op:
Reacties (Atom)