woensdag 25 januari 2012

Ladies and gentlemen, we've seen him!

Bulabulabulabulabulabulabulabulabulabulabu mensen, van harte welkom op de tweede blog van de dag (wat worden jullie toch verwend). Bula bula bula, dat is het enige wat je hoort op het moment dat je Fiji betreedt (na overigens een mooie vlucht vanuit auckland naar nadi (fiji) waar we een nieuwe boeing 777-300 vliegmachine hadden met ipod/ipad aansluiting etc....lekker gemakkelijk). Op het vliegveld werden we verwelkomd door de een driekoppige band die bij de uitgang van de slurf lekker stonden te jammen. De mannen liepen in rokken en alles was lekker relaxed, welkom op het eiland. Het was overigens niet echt koud in Nadi, net alsof je in een oven stapt waarin de nodige vochtigheid nog aanwezig is. Maar laat ik het niet te veel over het weer hebben, daar kom ik zo dadelijk nog even op terug. Goed, na een kleine vertraging van ongeveer 45 minuten (fiji time...) werden we dan naar het hotel gebracht. Veel waar voor het geld want we hadden een zwembad, ontbijt, gratis internet etc. Wel lag het hotel/resort aan begin/einde van de landingsbaan dus de vliegtuigen kwamen zeg maar laag over. Maar het is geen druk vliegveld dus daar was nog wel overheen te komen. De volgende ochtend op tijd op om de bus te halen naar de boot die ons naar het bounty eiland zou gaan brengen. Maar inmiddels was het gaan regenen. En niet zomaar regenen, nee, als ze het hier over een bui hebben dan doen ze het meteen goed. Godsallemachtig wat een geweld, met bakken kwam het werkelijk uit de hemel, en dan ook nog gedurende een aantal uur. Het gevolg was dat we volledig nat werden zodra we naar het ontbijt gingen en daarna de bus in (na wat vertraging natuurlijk) waarbij we kniehoog door het water moesten waden van de ingang van het hotel naar de weg. Auto stonden ook onder water tot bovenkant wielen en moesten worden weggesleept. Gelukkig waaide het niet hard dus maakten we ons niet veel zorgen over de boot. Ai, die aanname bleek niet helemaal correct want zodra de catamaran het ruime sop had gekozen ging het los. Hoosbuien en zware windstoten. De zee werd door de kapitein geduid als rough to very rough met als gevolg dat de boot als een dobber over de zee voer. Spectaculair want de vrije vallen na een hoge golf waren niet van de lucht. Niet alle opvarenden konden dit echter waarderen want al snel werden de zakjes uitgedeeld en gevuld door velen. Gelukkig, dankzij de prachtige wetenschap van farmacie, bleven wij hiervan bespaard maar desondanks werd het toch een erg bumpy ride en waren we blij dat we eindelijk konden overstappen in de kleine boot die ons over de lagune naar het resort bracht. Maar eenmaal in de onoverdekte kleine boot begon het weer te regenen en waren we wederom doorweekt. Gelukkig werden we geweldig ontvangen door het personeel van de resort, we kregen een mooie schelpen ketting om en een lekkere cocktail. Ons onderkomen, een bure, is een typisch fijiaans huisje met een hoog dak met stro erop, werkelijk prachtig. Lekker romantisch aangekleed met bloemen etc. De douche staat in principe buiten en wordt verwarmd door de zon dus het was wel belangrijk dat het mooi weer werd. Maar helaas, lang verhaal kort, het heeft diezelfde dag en de dag erna continue geregend en bijzonder hard gewaaid (maar het bleef wel rond de 30 graden). Het bleek dat er cycloon net onder fiji was doorgeschoven en we zaten nu in de staart ervan. Ongelofelijk hoeveel regen er kan vallen voor zo'n lange periode. Ook de wind was een echte storm, soms angstaanjagend. Vantevoren was ik benieuwd hoe een cycloon eruit zou zien, maar als alleen de staart dit al kan veroorzaken geloof ik het wel. Onze relaxvakantie kreeg hierdoor toch wel een iets andere invulling dan vantevoren verwacht. We moesten of in het huisje blijven of in de gezamenlijke ruimte (met uitzicht op het strand) dus het was maar goed dat we voldoende boeken hadden meegenomen.  Maar we werden goed verzorgd en het eten is echt voortreffelijk dus wat wil je nog meer. Het is trouwens ook een kleinschalig resort dus het is maar een kleine club mensen (20 ofzo) dus het werd wel gezellig. Maar we laten ons natuurlijk niet zo snel uit het lood slaan, daarom hebben we de tweede dag de stoute schoenen (of ja, eigenlijk de snorkel) toch aangetrokken. En wat een paradijs onder water, zoveel kleurige vissen, het was net alsof je in een aquarium zwom. De hele familie Nemo hebben we gezien, echt hardstikke mooi. Het water was ook echt warm en daarom was het niet erg dat het regende en stormde. Hadden we toch nog een activiteit ondernomen :-). De derde en laatste volledige dag begon wederom met veel wind en regen. Maar tijdens het ontbijt ontwaarde ik een klein beetje blauwe lucht dus dat gaf de burger hoop. En inderdaad, langzaam begon het op te klaren en hebben we snel een kayak in het water geduwd en hebben we rond het eiland gepeddeld. Echt heel mooi, witte stranden, palmbomen, mangrove, super heldere blauwe zee etc, het is niet voor niets dat op dit eiland de film blue lagoon uit 1980 is opgenomen! We hebben zelfs vliegende vissen gezien. De zon begon zelfs door te breken en dat heeft de rest van de dag geduurd zodat we toch nog op de valreep hebben kunnen genieten van het paradijsje waarin we ons bevinden. Alhoewel, op het moment van schrijven bevind ik me in een hangmat aan de zee in de zon maar begint het te druppelen en binnen twee minuten zijn we volledig omringd door een hoosbui inclusief onweer. Maar na 20 minuten klaart het alweer op, kijk, dat noemen we nu regentijd. Ah, kijk, het menu van vanavond wordt ons weer persoonlijk gepresenteerd, nu nog even kiezen en worden we straks geroepen op het moment dat het het klaar. Hmmm, lekker he vakantieman. Greetings from paradise! PS Bula betekent hallo of welkom :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten